పలుకు పలుకుల తల్లి పలుకు బంగారు తల్లి పలుకుల పరా తల్లి పలుకు ధాతువు వా తల్లి పలుకు మూలమైన తల్లి పలుకుల పగడపు తల్లి పలుకు పశ్యతి అనాహతమున మా తల్లి పలుకుపూబోణి పలుకు జిలుకుల వైఖరి తల్లి పలుకుటెలనాగ మా తల్లి పలుకుగా మారు మా తల్లి పలుకవదేమి ఓ తల్లి!! తలచి పిలచితి తల్లి!! నా ఆత్మనీవే తల్లి!! పలుకులాడించ దీవించె మా తల్లి!! సంధ్యా యల్లాప్రగడ

నిన్నటి వరకూ నాకు నేను తెలియదు నేడు నాకు నేనె కాదు ఎవ్వరూ తెలుయదు తెలిసినది ఒక్కటీ లేదు తెలుసుకొవాల్సినదెమిటో కూడా తెలియదు అనంత అజ్ఞానము అలమరింది చుట్టూ వెలుతురు నిలిచేది క్షణమే చీకటే కదా నిలిచేది సదా మనకున్న కన్ను మూసినా తెరచినా…  చికటిని తెలుకున్న, వెలుతురు కనిపించునుట …. అహమన్నది మానవ దృష్టి కన్ను మూసి చూచిన తెలియును  అసలు సత్యం అంతః కరణములు అంతఃమఖమున చూచిన చీకటిలో వెలుగురేఖలు విచ్చుకొను వాటికై అన్వేషణ అనంతమైన…

అందమైన సముద్రతీరం అంతకన్నా అందమైన బీచ్ వెంబడి మార్గం, ఆ సముద్రపు వడ్డున ఒక ప్రక్కన ‘వారిజ’ ఆశ్రమము ఎక్కడ్నుంచి చూసినా కొబ్బరి చెట్ల దర్శనం కన్నులకు పండుగగా ఆకాశము ఏకమగునట్లు దివ్యదర్శనపు సాగరం ఆశ్రమంలో అందమైన కుటీరం పర్ణశాలల సోయగం వేద పాఠశాల, అంధబాలల విద్యాలయం దినమంతా భగవంతుడు శ్రుతి చేసిన హోరున సంద్రం దీటుగా హయగ్రీవాలయన వేద గానం నిండుగ కాపున పండ్ల చెట్లు ప్రాంగణం కడుపు నింపు కమ్మని బోజనపు ఇందు హరితము…

నీ గాఢ నిద్రలో- నా పలవరింతలకు విచ్చిన  …  నీ పెదాల చిరునగవుల వెలుగులతో,  . నా హృదయము మెరిసినది ఈ పూట! గాఢంచు నిద్రల అంచులలో నీ కలలకు రాణిగా, నీ జీవిత ప్రేయసిగా మురిసిన నా చిరు యవ్వన వెలుగుల తారాజువ్వలు ఎగిరిపోయాయి…. నేడు కలయిక  మృగ్యమై మౌనముగా….  మృత్యువు ఛాయలకు గమనము సుగమనమై సాగుతూ…. నీకు ప్రేమైక్యజీవన కలవరింతలు వివరిస్తున్నాను. స్నేహానికి, ప్రేమకు హద్దులు చెరపి గాఢంచు మమకారపు వలపులు తొడిగిన మన బందానికి…

ఉచ్శ్వాస నిశ్వాసల హంసను ఎక్కి మనఃఫలకమున మంజుల వాణివి జ్ఞానవాహినివి నీవు మాతా! మూలాధారమున ‘ష్డజమ’ రూపపు మొగ్గవు అనాహతం మీద ‘మద్యమ’మై, విశుద్ధ లోన ‘పంచమ’ముగా పవళించి సహస్రారమున ‘నిషాద’మైన నిలుచిన  స్వరరాగ మాధురివి సరిగమలతో  హంస ప్రయాణం సరస్వతికి స్వరాభిషేకం నిలిపిన  నిశ్చలముగా హంసను నిలుపును జీవిని,నీరాజనంబు నొసగగ సంగీతారాధనము జ్ఞానేశ్వరికి జరిపిన మోక్షమునకు కది కదా సుగమము సుమధుర కచ్ఛపి నాధమును హృదయమున పలికించి, హంసను అనుసంధానించి అర్చింపు సాదనకు జీవితము పండించు…