అష్టావక్రగీత#7 ”సాకారమనృతం విద్ది నిరాకారం తు నిశ్చలమ్।ఏతత్త్వోపదేశేన న పునర్భవ సంభవః॥” రూపం నశిస్తుంది. రూపం లేనిది శాశ్వతంగా ఉంటుంది. ఈ జ్ఞానం వల్ల పునఃజన్మ నుంచి విముక్తి పొందుతావు.  జగత్తు మిథ్య. కనిపించేది అశాశ్వతం.ఆత్మ సర్వసాక్షిగా ఉంటుంది. నశించిపోయే వాటి మీద అభిమానం వద్దు. ఆకారంలేని ఆత్మ సర్వకాలాల్లో ఉంది. ఇదే ఆనందం. ఇటు వంటి ఆనందమే బ్రహ్మం. ఇదే చిన్మాత్ర. చిన్మాత్రలో విశ్రయించటమే ముక్తి.  “యథైవాదర్శమధ్యస్తే రూపేంతః పరితస్తుసః।తథైవాస్మిన్శరీరేంతః పరితః పరమేశ్వరః॥” అద్దంలో ప్రతిబింబం…

జనకుడు అడిగిన ప్రశ్నకు అష్టావక్రుడు సమాధానంగా విషయలంపటాలను విషంగా వదిలెయ్యమని చెబుతాడు. ఆయన ఇంకా ఇలా చెబుతున్నాడు…. “నిస్సంగో నిష్క్రియో సిత్వం స్వప్రకాశో నిరంజనఃఅయమేవ హితే బంధః సమాధి మనుతిష్టసి॥” నీవు నిస్సంగుడవు. నిప్ర్కియుడువు. స్వయంజ్యోతివి. నీకు ఏ మలినము లేదు. అంటవు. బంధాలు తొలగించుకొని స్థిరంగా ఉండు. నీ మనస్సుతో కాని, శరీరంతోకాని, అవి అనుభవించే విషయాలతో నీకు సంబంధం ఉండదు. నీ ఆత్మకు నీ కర్మకు సంబంధం ఉండదు. పరమాత్మకు ఏ కర్మలు అంటవు. అందుకే చెట్టు…

అష్టావక్రగీత#5 మన మనస్సులో ఏ భావము బలంగా ఉంటుందో అదే నిజమవుతుంది. ఇందులో మ్యాజిక్ ఏమీలేదండి. మనఃనిర్మతం ప్రపంచం. మన మనస్సులో అనుకున్నదే మనకు కనపడుతుంది. లేకపోతే మన దృష్టికి ఆనదు. ఉదాహరణకు ఆకలిగా ఉన్నవారికి ప్రతీది ఆహారంలా కనపడుతుంది. అప్పటి వరకూ కనపడని హోటల్స్ కనబడుతాయి. మనస్సులో ఆలోచనతో లోకం చూస్తారు. చాలా సార్లు తరగతి గదులలో విద్యార్థులను టీచర్లు “ఎక్కడ పెట్టావు బుర్ర… పాఠం వినటంలేదు” అంటూ ఉంటారు. అంటే మనస్సులో ఆలోచనలు ఎక్కడో…

అష్టావక్రగీత#4 అహం కర్తేత్యహం మాన మహాకృష్ణాహి దంశితఃనాహం కర్తేతి విశ్వసామృతం పీత్వా సుఖీభవ॥ ఒక నల్లటి త్రాచు పాము ఉంది. దాని వంటి నిండా కాలకూట విషముంది. దాని కాటుకు విషముతో కుట్టబడితే విషంతో వారు నిండిపోయి దుఃఖమనుభవిస్తారు. కర్తృత్వం అన్నది నల్లటి త్రాచుపాము. కర్తృత్వం అంటే చేసేది నేనే అన్న అహంకారం. అహంకారం కన్నా నల్లటి త్రాచు మరోటి లేదు. అహంకారం నిండా ఉన్నవారు వంటి నిండా ప్రవహిస్తున్న విషం కలవారు ఒక్కటే. వారికి ఎవ్వరూ…