Astavakrageeta8

అష్టావక్రగీత #8 జనక మహారాజు మిథిలా నగర రాజు. ఆయన జ్ఞాని కూడా. అష్టావక్రుని జ్ఞాన, ముక్తి, వైరాగ్యం గురించి అడిగినప్పుడు అష్టావక్రుడు మహారాజుకు సమాధానంగా “బంధాలను వదిలెయ్యమని, విషయలంపటాలను విషంలా వదిలెయ్యమని చెబుతాడు. ఇంద్రియాలు కోరికల వెంట పరుగులు పెడతాయి. ఒక కోరిక తరువాత మరో కోరిక కలుగుతూనే ఉంటుంది. అవే విషయ లంపటాలు. వాటిని విషంలా చూడాలి. రజ్జు సర్ప బ్రాంతిలా చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచము నిజమని అనిపిస్తుంది. కాని బ్రాంతి వీడి లోన…

అష్టావక్రగీత7

అష్టావక్రగీత#7 ”సాకారమనృతం విద్ది నిరాకారం తు నిశ్చలమ్।ఏతత్త్వోపదేశేన న పునర్భవ సంభవః॥” రూపం నశిస్తుంది. రూపం లేనిది శాశ్వతంగా ఉంటుంది. ఈ జ్ఞానం వల్ల పునఃజన్మ నుంచి విముక్తి పొందుతావు.  జగత్తు మిథ్య. కనిపించేది అశాశ్వతం.ఆత్మ సర్వసాక్షిగా ఉంటుంది. నశించిపోయే వాటి మీద అభిమానం వద్దు. ఆకారంలేని ఆత్మ సర్వకాలాల్లో ఉంది. ఇదే ఆనందం. ఇటు వంటి ఆనందమే బ్రహ్మం. ఇదే చిన్మాత్ర. చిన్మాత్రలో విశ్రయించటమే ముక్తి.  “యథైవాదర్శమధ్యస్తే రూపేంతః పరితస్తుసః।తథైవాస్మిన్శరీరేంతః పరితః పరమేశ్వరః॥” అద్దంలో ప్రతిబింబం…

అష్టావక్రగీత6

జనకుడు అడిగిన ప్రశ్నకు అష్టావక్రుడు సమాధానంగా విషయలంపటాలను విషంగా వదిలెయ్యమని చెబుతాడు. ఆయన ఇంకా ఇలా చెబుతున్నాడు…. “నిస్సంగో నిష్క్రియో సిత్వం స్వప్రకాశో నిరంజనఃఅయమేవ హితే బంధః సమాధి మనుతిష్టసి॥” నీవు నిస్సంగుడవు. నిప్ర్కియుడువు. స్వయంజ్యోతివి. నీకు ఏ మలినము లేదు. అంటవు. బంధాలు తొలగించుకొని స్థిరంగా ఉండు. నీ మనస్సుతో కాని, శరీరంతోకాని, అవి అనుభవించే విషయాలతో నీకు సంబంధం ఉండదు. నీ ఆత్మకు నీ కర్మకు సంబంధం ఉండదు. పరమాత్మకు ఏ కర్మలు అంటవు. అందుకే చెట్టు…

అష్టావక్రగీత

అష్టావక్రగీత#5 మన మనస్సులో ఏ భావము బలంగా ఉంటుందో అదే నిజమవుతుంది. ఇందులో మ్యాజిక్ ఏమీలేదండి. మనఃనిర్మతం ప్రపంచం. మన మనస్సులో అనుకున్నదే మనకు కనపడుతుంది. లేకపోతే మన దృష్టికి ఆనదు. ఉదాహరణకు ఆకలిగా ఉన్నవారికి ప్రతీది ఆహారంలా కనపడుతుంది. అప్పటి వరకూ కనపడని హోటల్స్ కనబడుతాయి. మనస్సులో ఆలోచనతో లోకం చూస్తారు. చాలా సార్లు తరగతి గదులలో విద్యార్థులను టీచర్లు “ఎక్కడ పెట్టావు బుర్ర… పాఠం వినటంలేదు” అంటూ ఉంటారు. అంటే మనస్సులో ఆలోచనలు ఎక్కడో…

ప్రతిక్షణం

ప్రతి క్షణం ప్రతి క్షణం ఈ లోకాన్నిఎవరోవకరు వదిలిపెట్టెస్తున్నారు…ప్రతిక్షణము ఎవరో ఒకరు రూపు మార్చుకుంటున్నారు..వయస్సు తో సంబంధంలేదుబంధాలు ఆపలేవు…మనమూ ఈ వరసలో నిలబడే ఉన్నాముఎంత దూరమో… ఎంత దగ్గరో…మన ముందు ఎందరో… మనకు తెలీదు.ఈ వరసలో నిలబడిన చోటనుంచిబయటకు పోలేము,వెనకకు మరలలేము…ముందుకే సాగాలి…తప్పించుకోలే “వరుసక్రమ”మిదిఇది సత్యం…ఇదే సత్యం…మరి తప్పని ఈ సత్యాన్ని జీర్ణీంచుకోవటానికి సందేహమెందుకు? వరుసలో ఎదురుచూస్తూఏం చెద్దామనుకుంటున్నావు?ఆటలాడవచ్చు…అందరితో స్నేహమూ పెంచుకోవచ్చు…నీ బంధువులకు జ్ఞాపకాలు మిగల్చవచ్చునీ బలాన్నీ లెక్కపెట్టవచ్చు… నీ మనస్సులోని చెడును తొలగించుకోవచ్చు…నలుగురికీ ఉపయోగపడవచ్చు…సద్గంధాలు చదవవచ్చు..జ్ఞానాన్ని…