అంతరంగము

నీకోసం, నాకోసం కోసుకునే బ్రతుకు నేను…

నీ కంటి కి రెప్పనైనా…

నా కంటి చూపువై నీవు వెలిగినా

నీకు నాకు మధ్య దూరం

అనంతమై నిలిచి వికట్టాటహాసం చేస్తోంది,…

నిలువునా చీలిన రే- పగళ్ళ

నిశీధికి

ఇది సంతకమా నేస్తం !

బాహ్యాంతరాలను విడచి మనగలమా?

మౌనమే భాష్యమై చరిత్రలో మిగిలిపోవటం

అన్నిటికన్నా అత్యుత్తమం ….

చూసావా మౌనంలోనూ నీ సంతకము అగుపిస్తోంది….

నిలబడకలనా? మనకలనా?

ఇలా…

లహరికి నిలకడలేదు, మనసుకు మౌనం రాదు

అందుకే దూరం… ఇలా ఇలా …..దిగంతరాలలోకి…శూన్యం లోకి……

సంధ్యా యల్లాప్రగడ

Leave a comment